Bezoek aan Lory Park Zoo

De tweede week zat er al bijna weer op. Wat vloog de tijd plots! We hadden iedere dag opnieuw de dieren verzorgd en in tussentijd hadden ook de vier welpen hun naam gekregen. De king cheetah had de fiere naam Rex gekregen, wat koning betekent. Zijn broertje, een normaal gevlekte cheetah maar iets donker van kleur, kreeg de naam Nox, staand voor Zwart. En de twee dames werden Lara en Fiona gedoopt. Waarom? Nou, Lara was een actief en onbevreesde dame, dus verwijzen we met veel plezier naar Lara Croft. Fiona daarentegen was een luie goedzak met een misschien iets te dik buikje. Dan was de oger dame uit de film Shrek toch geen zo'n foute keus?

één keer per week krijgen de cheetahs niet hun gemalen voer, maar echt grote botten met vlees aan. We gooiden deze met veel moeite in Kims bakkie en waren er klaar voor. Maar vlak voor we vertrokken kwam Carla nog met Kim praten. Die legde me in de auto uit waar het over ging. Blijkbaar zou er maandag een student toe komen, die hier een jaar zou verblijven. Eerst dacht ik dat die ook voor de dieren zou moeten zorgen, maar blijkbaar zal hij hetzelfde werk doen als Albert. Voornamelijk gidsen dus. Voor mij zou er dus niks veranderen. Of toch… Volgens Ann had de student teveel spullen bij om in het nog lege huisje naast dat van mij te gaan wonen. Oplossing: ik moest verhuizen. Aan de ene kant wel spijtig, aangezien ik eindelijk een beetje gewend was aan dit stekje en goed slaap kon vatten. Maar goed, niks aan te doen. Kim vroeg al meteen aan Carla of hij zijn eigen koelkast etc meebracht, want die zouden niet aanwezig zijn. Dat wordt een heuse verhuis morgen!
Maar stiekem ben ik toch heel erg benieuwd naar maandag. Ik heb nog een goede 4 weken te gaan, dus ik hoop wel dat het een beetje klikt met die jongen. Blijkbaar is het een Zuid-Afrikaanse blanke jongen. En zo kan Albert ook eens wat tijd voor zichzelf nemen!

De rit was lang, maar met een hoop kussens en perfecte muziek op de ‘achterbank’ van Bart en Kim hun auto maakte me dat niet zoveel uit. Alleen de dirt roads vond ik wat minder, aangezien mijn hoofd bij iedere serieuze bobbel tegen het raam aanknalde.
De babywinkel waar we stopten was niet groot, ik had het wel wat ruimer verwacht. Maar het setje dat Kim en Bart uitgekozen hebben is echt mooi. Ik zou er in ieder geval geen problemen mee hebben om het in huis te zetten moest het voor mijn kind zijn. We zijn achteraf nog wat meubelwinkels en speelgoedwinkels binnen gelopen, maar zijn eerst wat gaan eten. Ik besloot me maar met een lasagne te vullen, maar kreeg toen de vraag als ik er frietjes bij wou. Ik heb maar nieuwsgierig ja gezegd, maar zowel ikzelf als Kim en Bart keken er nogal van op. Frietjes bij lasagne? Ah, het smaakte zeker niet slecht! Maar het was een combi die ik niet meteen verwachtte.

Na onze boodschappen ingeladen te hebben konden we dan uiteindelijk naar de zoo vertrekken. Kim had voor haar werk in Shingwedzi namelijk een hele tijd in Lory Park Zoo gewerkt. Het was ook haar stage plaats geweest toen ze mijn leeftijd had en in het KATHO les volgde. Mijn nieuwsgierigheid was dus erg groot en het verbaasde me dat we nog zo laat zouden langs gaan. Het was iets rond half 4 toen we er aankwamen en het was er heel rustig. De eigenaren waren heel vriendelijk en begroetend, waarna ik het park mocht gaan verkennen. Het was er niet heel groot, maar wat een geweldige dieren hebben ze daar! Mijn mond viel open bij een van de eerste verblijven: witte leeuwen. Ik had ze nog nooit in het echt gezien en god wat zijn ze mooi! Maar dat was niet de enige keer dat mijn mond open viel. Ik had verwacht vooral bij de grote katten te zitten, maar de vogels trokken blijkbaar meer mijn aandacht. Ze hadden zelfs een koppel Zuidelijke hoornraven zitten. Wat een prachtdieren hé! Ik heb achteraf dan ook meteen aan Kim laten weten dat ik het niet erg zou vinden hier stage te komen doen.
Maar achter de schermen zaten nog veel meer dieren. Onder andere de tijger Ashan die Kim samen met haar leeuw heeft opgevoed toen ze nog in het park werkte. Prachtig en vooral machtig dier! Maar ik denk dat mijn favorieten achter de schermen toch de gestreepte hyena’s waren. Normaal ben ik niet zo voor hyena’s, maar dit groepje trok onwaarschijnlijk erg mijn aandacht. Eveneens de aardwolven, ernaast, die ik tot nu toe ook nog nooit in het echt had mogen waarnemen.

En de grootste verrassing zullen wel de ocelot welpen geweest zijn. Die werden met de hand opgevoed en zaten rond ons te springen en te klimmen toen we buiten aan de tafel zaten. Maar die beesten hun energie raakte echt niet op! Één van hen had zich al bezig gehouden met het omgooien van glazen en potjes water, waarna hij zich erin was gaan rollen en daarbij ook meteen de hele tafel ‘schoongemaakt’ had.

Na op pizza getrakteerd geweest te zijn door eigenaren, konden we terug huiswaarts vertrekken. Deze keer viel ik toch wel redelijk snel in slaap, zo in het donker. En hier ben ik altijd redelijk snel moe, waarschijnlijk omdat het altijd zo snel donker is. Soms gebeurt het dat ik het gevoel heb dat het middernacht is en ik dringend in mijn bed moet. Maar als ik dan op de klok kijk, merk ik dat het nog geeneens 7 uur is geweest.

Na mijn boodschappen weg geplaatst te hebben en nog even wat mensen gesproken te hebben via de o zo geweldige sociale media, ben ik dan toch maar mijn bed in gekropen. Er stond mij namelijk een hele verhuis te wachten...